کارآفرینی چیست؟
فرآیند خلق ارزش جدید (مادی یا معنوی) از طریق یک تلاش متعهدانه با در نظر گرفتن ریسکهای ناشی از آن اطلاق میشود. ویژگی تعیینکننده در کارآفرینی همانا انجام کارهای جدید یا ابداع روشهای نوین در امور جاری است. ژورف شومپیتر که از او به عنوان پدر کارآفرینی یاد میکنند، واژه نوآوری را به کارآفرینی پیوند میدهد. به عبارت دیگر ویژگی تعیینکننده در کارآفرینی انجام کارهای جدید یا ابداع روشهای نوین در امور جاری میداند.
کارآفرینی میتواند در موارد زیر اتفاق بیفتد:
- ارائه کالای جدید
- ارائه روش جدید در فرایند تولید
- گشایش بازاری جدید
- یافتن منابع جدید
- ایجاد هر گونه تشکیلات جدید در صنعت
چه کسی کارآفرین است؟
کارآفرین فردی خلاق، جسور و پیشرو است. او چیزهای نوآورانه ای از کالا تا خدمات، فرآبندها و راهکارها را خلق میکند. کارآفرین چه ایده پرداز ابتدایی باشد چه نباشد در نهایت اوست که ایده را به عمل میرساند و در نقش یک رهبر تیمسازی میکند، پروژه را هدایت میکند و به هدف میرساند. مهمترین ویژگی یک کارآفرین اشتیاق و خطرپذیری اوست به طوری که به تمامی افراد انگیزه و انرژیش را منتقل میکند. سایر ویژگیهای یک کارفرین موفق شامل این موارد است:
- مسئولیت پذیری
- اعتماد به موفقیت
- تمایل به گرفتن بازخورد سریع
- انرژی بالا
- آینده نگری
- مهارت در سازماندهی
- انعطافپذیری
- تعهد بالا
روشهای کارآفرینی
کارآفرینان میتوانند از طرق مختلف وارد فاز کارآفرینی شوند. در برخی رویکردها تمرکز بر این است که کارآفرین چه کاری انجام میدهد، نه اینکه کارآفرین کیست، در رویکردی دیگر تمرکز بر ظهور کسبوکارهای جدید در داخل شرکتهای بزرگ از طریق تلاشهای فعال کارکنان است، جدیدترین رویکردی مربوط به مواردی میشود که با برهم زدن استاندارهای پایین قبلی یا جسارت تغییر رویه های ثابت اتفاق میافتد. طبق این توضیحات سه رویکرد جانبی کارآفرینی را میتوان به صورت زیر دسته بندی کرد:
کارآفرینی از طریق ورود
رویکرد ورود نه تنها میتواند ایجاد یک شرکت جدید باشد، بلکه میتواند از طریق ساختن یک کارخانه جدید، خرید یک کارخانه موجود و تغییر درآمیخته محصول آن، به وسیله شرکت فعلی صورت گیرد.
کارآفرینی سازمانی
فرآیندی که از طریق آن، افراد به تنهایی یا در درون یک سازمان- فرصتها را بدون توجه به منابعی که در حال حاضر تحت کنترل هستند، تعقیب میکنند.
کار آفرینی از طریق ایجاد فرآیند تخریب خلاق
کارآفرین از طریق تخریب خلاق، سازوکارهای موجود در بازار را به هم میزند و با تحول کیفی در ترکیبات محصول و نوآوری، شرکتهای غیرنوآور و ناکارآمد را از بازار خارج میکند و به این شکل توسعه اقتصادی را موجب میشود.
کارآفرینی اجتماعی
این اصطلاح زمانی استفاده میشود که یک مشکل اجتماعی تشخیص داده شود و از مفاهیم کارآفرینی برای سازماندهی، ایجاد و مدیریت سرمایه برای ایجاد تغییر و حل مشکل استفاده میکند. برخلاف کارآفرینان تجاری که درصدد رسیدن به اهداف مالی هستند کارآفرینان اجتماعی از طریق موسسات غیرانتفاعی به حل مشکلات و معضلات میپردازند.
جالب است بدانید در ایران در حدود ۴۰% کارآفرینان خانم هستند و کشورهایی که بیشترین تعداد کارآفرین را دارند آمریکا، آلمان و ژاپن هستند. در بین کشورهای آسیایی نیز چین و مالزی شرایط بهتر، سرمایه دردسترس و نیروی ماهرتری در دسترس دارند.